puslu bir camdan
baktım
sanki
hayatıma
ve
aşkımada yön vermeye
çalıştım
pusula olan yüreğimle,
kuzeyim ise
sendin.
ki
buzdağına çarptı
bu aşk
ve
batışıda
pusuya düşürülmüş
bir insan
gibi oldu
habersizce.
aynı puslu camdanda
emir verdim
hemen.
önce;
umutlar
ve
mutluluklar
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!