Adam mı var adanası,
Bağmı kaldı budanası,
Sırrın ile sınanası,
Merdaneden dane kaldı.
Bunca ömür ona buna,
Geçip gitti yana yana,
Gölgelik edecek cana,
Virane bir hane kaldı.
Kaçırdık gözden ziyayı,
Göç eylettik enbiyayı,
Rebap ettik tanburayı,
Cümbüş ele güne kaldı.
Haddi aştı yük istihab,
Minareyle uçtu mihrap,
Tutmadı bak hesap kitap,
Deftardarlık cine kaldı.
Delide kan kayıbı var,
Akıllının ayıbı var,
Cühelanın Tayyibi var,
Maharet ki hine kaldı.
Pazar oldu Yüce Allah,
Bendir çalar fır fır fellah,
Vara yoğa vallah billah,
Yobazda ki dine kaldı.
Elimizde mücevharat,
Madara eylendi sanat,
Uyuz eşşek olmuş kırat,
Övüncümüz düne kaldı.
Ahraz mikroskoba bakar,
Canbaz taşa düğüm atar,
Yobaz çarka çomak sokar,
Teknoloji çine kaldı.
El boğazda diz infazda,
Küfür gırtlakta ifrazda,
İmza mühür sır kurnazda,
Cihanda sulh kine kaldı.
Zaman tene kezzap döktü,
Yük ki belimizi büktü,
Yüzler hanesi de çöktü,
Umutlar üçbine kaldı.
12.09.2008
Ömer TemelKayıt Tarihi : 12.9.2008 15:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ne kadar da dolmuşuz biz
Hayattayken ölmüşüz biz
Umudumuz sine kaldı.
Muhterem kardeşimin bu güzel şiirine gönül pınarımdan bir dörtlük döküldü.
!0 puanla tebrikler ve+Ant.
Selam ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (3)