Umutlar geçit verse Şiiri - Mustafa Yaralı

Artık bahar bitmese, kış kapımı çalmasa,
Soğuk günler gelip de, güneşimi almasa,
Takvimler söz dinlese, yıllar beni anlasa,
-Böyle masum hayali, bir tek kuran ben miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Sararmasa çiçekler, yapraklar sökülmese,
İnsanlar ağaç gibi, kökünden sökülmese,
Bükmeseler belimi, kimsede bükülmese,
-Ben sadece kemikten, sinirden etten miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Dermanım tükenmese, aczim gelip çatmasa,
Umut dolu yüreğim, korkularla atmasa,
Gül uzatsa dostlarım, dikenleri batmasa,
-Anlasalar halimden, kederli mi, şen miyim
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Hiç olmasa ne olur, silahsız cinayetler,
Sadık olmayan sözler ve hatta ihanetler,
Neden hakkım olmasın, sevgime icabetler,
-Toprak mıyım ot muyum, taştan demirden miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Gözlerimin önünde, canlanırken cennetler,
Çoğalmasın isterim, muhannetle minnetler,
Bu gün olmasa bile, belki gelir cinnetler,
-Gündüzü karanlıkta, gecesi Ruşen miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Yeniden yeşeriyor, gönlümdeki dünyalar,
Gerçek olsun isterdim, o en güzel rüyalar,
Gasp etmese hülyamı, moderni eşkıyalar,
-Koca dünya eğlencen, ben senin neşen miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Elbette insan için, günahlar ve sevaplar,
Bir yanda suç işlerler, diğer yanda tevvaplar,
Ne sorular tükenir, nede karşı cevaplar,
-Cennetten mi müjdeli, kutsanmış cevşen miyim?
-En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

26.02.2013…Mustafa Yaralı