Umutlar çöplüğünde kaybolmuş insancıklar, hayatın özü bu değil mi?
Ya şunlar!
Ellerinde pusulalar yol gösteren binlercesi, çöplüğün kalıcıları,
Karmaşalık mertebesinin uçarı düzeyinde mırıldanan kargaşalar
Yaşamsal fonksiyonlardan bihaber, vızıldayan, kurtçuk taşımaya yaramayan sinekler
Yerli yerinde bir düzende sapmalar aramak için bütün varlıkları
Yokluklarının sebebi de bu anlamsız bütünlük içindeki varlıkları
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta