Umutlar Bitmesin Şiiri - İsa Kahraman

Kimbilir kaç kere, kapın önünden,
' Ya rastlarsam ' diye, geçtim umutla.
Ne zaman çalınsa kapım uzunca,
Seni geldi sandım, açtım umutla.

İçimdeki hasret, dışımda tüter,
Gelsen de yıl da bir, bu derdim biter,
Bu sevdaya azdır, şimdilik yeter;
bir elli yol ömür, biçtim umutla.

Ne acılar yüklü, AŞK denen nehir,
Bir günlük vuslata, bir ömür kahir,
Sununca eliyle, bir fincan zehir,
bal şerbeti diye, içtim umutla.

İşveyle kalbimi çalmak isteyen,
Şu gönlümü nazla almak isteyen,
ŞYüreğime sahip olma isteyen,
Yüzlerce namzetten seçtim umutla.

İsa Kahraman