Dikenli bir tarlaya döndü hayatımız
Kaygı ve hüzünle sarılı dört bir yanımız
Oysa çocukken umutla geçerdi her anımız
Güldürürdü bizi fıkralarımız, masallarımız
Mutlu ederdi aynı sofrada yediğimiz aşımız
Hayata karşı her zaman dik dururdu başımız
Bir dağ gibi güven verirdi her arkadaşımız
Bizimle ağlar, bizimle gülerdi yoldaşımız
Hep böyle geçecek zannederdik her yaşımız
Büyüdükçe teker teker söndü umutlarımız
Hayatın acı yüzünü geç de olsa tanıdı aklımız
İnsanın dünyayı talan ettiğini gördükçe gözlerimiz
Öfke, acı ve stresle geçtikçe günlerimiz
Hüzün ve hüsranla yıprandıkça yüreğimiz
Toplumdan yalnızlaştık ve iç dünyamıza sığındık
Aynı korku ve güvensizliği her simada yaşadık
Ruhumuzu ve duygularımızı bu dünyaya kapattık
...
22.08.2021
Selami UTKAN
Selami Utkan
Kayıt Tarihi : 23.8.2021 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!