Kar taneleri avuç içimde erimeyene kadar seveceğim seni.“ dedi. Soytarı Elleri ellerine bu denli yakındı ilk kez Gülmeyenlerin kervanında minik bir vücuda büründü hayaller Mutluluğa doğdu sessizce Sancısız oldu,kanamasız oldu Ve hızlı büyüdü Mutluluk mavi gözlü Uslu bir çocuktu Küçücük elleri ile kavradı ruhunu Söktü yerinden eski sancılı yaraları Doğruldu ve gözünün içindeydi ışık Görkemli parlaklığıyla Tümseklerden korkmadan yürü yine O çocuk cesaretiyle. Bir yanının da umudu bir yanında aşkı Ve kalbinde ÖZLEMİYLE.
SoytarıKayıt Tarihi : 4.10.2011 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!