Umutlanma! Şiiri - Mustafa Cilasun

Hiç umutlanma, unutmayacağım,
Senin hatıranı sineme saracağım,
Düşünemezken, yine yaşayacağım,
Anılarımın karesinde bakacağım.

Ağacın yaprakları ses veriyor,
Orda bıraktıklarımız gösteriyor,
Kendisine, omuz verirken bize,
Anılarımızı yeniden yaşatıyor.

Bunca yaşanmışlar arasında,
Dalda, yanakta ve dudaklarda,
Duygularımızdaki kıpırdamalarda,
Her şey güzeldi, özeldi, gizemdi.

Bakışların kaçamak biliyorum,
Hangi gönlün diyarına gidiyorsun,
Titriyorsun, gizliyorsun, siliyorsun,
Sen istersen sil, saygı duyuyorum.

Ahde vefa elbette bu değildir,
Vefasızlık, kadına ait değildir,
Her kim yapıyorsa ona aittir,
Şahsiyet bütünlüğü sahiplerindir.