Yaşama sabrımı bozdu hüsranım,
var zannettiğim umut kırıntılarım,
Bir kez daha yanılgımı anladım,
Yalnızlığım'la öylece kala kaldım..............
Sevdam öyle büyükki anlaşılamadım,
Anlatmaya yeterli kelime bulamadım,
Sessizce acılı yüreğimle ağladım,
Yine yalnızlığımla,başbaşa kaldım..............
Seni seviyorum deyişine kandım,
Yüreğinde izim yokmuş anladım,
Bir hayal peşine takıldım,
10 Nisanda boynu bükük kaldım....................
Be hey! Nesi,saflığına doymadın,
Sevdan uğruna yıkılıp,yandın,
Sonunda aptalca avcunu yaladın,
Arkana bakmadan bile postalandın................
Kayıt Tarihi : 23.4.2009 13:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!