Umutlandım, Çok mu? Şiiri - Ahmet Levent Ay

Seyrin ile ruhum, terk-i vatan eyledi,
Bir-iki söz sarf etmiş, neşesinden, çok mu?
Hem sarf-ı lafz edip, sanki sana neyledi?
Şehla gözlerin ile çektirdiğinden çok mu?

Hep bahar mı ömrün, hiç mi hazan görmedin?
Diyelim hiç tatmadın. Hiç mi işitmedin?
Sen ki, bir bakışınla kışım yaza çevirdin...
Mevsimim değiştirdin, ben söyledim, çok mu?

Bülbülün çektiği, hep dilindenmiş meğer...
Fakat suç onundur, fazla verdiği değer,
Bir cenneti, bir gülle değişirse eğer,
Heba olmuş mülkü, o yakınmış, çok mu?

Anladım, lakin geç! Bir yanlışa bir ömür,
Verdim, yandım, bittim... Elmasım oldu kömür,
Her tünelin sonunda bir umuttur, görünür.
Bir ömür verdim sana... Umutlandım, çok mu?