'Umutla' Yanacağız! Şiiri - Ahmet Levent Ay

Bir güneşin aşkı ile uçuşurdu pervaneler!
Varılır mı, varılmaz mı oraya bilinmezdi.
Bir şanlı seferdi ki, herkese gösterdi:
Bir büyük sırrı taşıyor, ötesinde âlemler...

Şak şak yarılırken semavatın katları...
Bir beşer geçiyordu, süratte yıldızları...
Bir bir adımlarken aşılmaz uzakları.
Çöküp kayboluyordu, zihindeki engeller...

Âlemler birer adım, gezegenler toz toprak,
Kâinat koca kitap, sistemler birer yaprak,
“Bir beşer deldi geçti, yalnız kulluk yaparak,”
Böyle söyleşiyordu, heyecanla melekler...

Açtığın kapıların ardında iki büklüm,
“Yine açarsın” diye, bekleyip duracağız,
Açarsan bize düğün, açmazsan bizde hüzün,
Biz her miraç gecesi “umut”la yanacağız!