Umutla Uçardı Kanatlarım Şiiri - Emre Ke ...

Umutla uçardı kanatlarım
Her sabah ışığı tüylerimi aydınlatır
Heyecanla atan kalbimin içine oyalanırdı
Denizin dalgaları
Mis gibi soğuk kokardı

Umutla uçardı kanatlarım
Rüzgar
Özgürce suratıma çarpardı
hayat
Ne kaygısız günün ne de lüzumsuz dünün
Hesabını sorardı
sayamadığım balıkların
gümüş renginde tenleri yüzüme vurur
O'na döner şükürlerimi sunardım

her geminin arkasından uçar
atılan simitleri bir bir yakalardım
insanlara bakar
anlamasalarda hepsine gülümserdim
sanki daha önce martı görmemişler gibi
resimlerimi çekerlerdi ne ilginç.

her günüm an ve an aynı devam ederdi
sabah bir balıkçı teknesinin takaları
yeni sabahın habercisiydi
gün doğmuş eğlence beni beklerdi
ilk önce kanatlarımı birbirine hiç kavuşamayacak gibi açar
nefesi sonuna kadar içime
doya doya çekerdim.

ee kalk artık
8.30 vapuru beni beklerdi
bir hışımla kalktım
uça uça gittim üsküdar sahiline.
aman bugunde yetiştim neyse.

bizim millet toplanmış
sarmıştı gemiyi başından bir başına
herkes sıraya geçmiş
atılanları yer doymasada karnı
bu sebeple çıkan kavgaları kim takardı

bir anda kendimi
ahengli bir kargaşanın ortasında buldum
küçük büyük insanlar
ellerindeki simitleri rüzgara teslim ediyordu
o da elçiye zeval olmaz diyip bana

içlerinden biri özellikle bana atıyordu
rüzgara teslim ettiklerini
bilmemki nasıl demeli bu insanın tarifi
ne gökte gördüm ne yerde ne denizin metrelerce dibinde
bu kadar güzel değildi gökkuşağı bile

devam edecek..