Uyurken,
Sessizce giderdin.
Uyandığımda,
Her yanda minik, minik kağıtlar.
Üzerinde sevgin,
Aşkın kokardı.
Verdiğin nefes,
Yaşamımdı,
Mutluluğumdu,
Tutkumdu...!
Parmak çocuk misali toplarken,
Son kağıtta sana kavuşurdum.
Saklıyorum,
Sevgin,
Aşkın kokanları...!
Şimdilerde oyunum oluyor,
Dağıtıyorum hepsini ortalığa.
Peşi sıra kovalıyorum,
Sana kavuşmak istiyorum.
Umutla...!
21.01.2004 - İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 22.1.2004 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!