Çıkar üstünden ölümü.
Sahte neşeler gibi.
Ne bileyim san ki
Bir fahişenin
abartı makyajı misali
sırıtıyor dudaklarda.
Nasıl iğreti.
Parçalasam kendimi de
yollarına sersem.
Sersem sersem
Ne değiştirir,
Neyin hesabı bu?
Her günü ayrı bir
iflasla kapatırken.
Özlem, diş sızım
ayaz gecelerde.
pusu kuruyor,
düşlerle iş birliğinde.
Yatak, tuzak
el ayak çekildiğinde,
istersen düşme..
Hep seni suçluyor
şiirler, şarkılar ve
öyle haklılar ki.
Şikayet etsemde,
sözüm geçmez.
Öldürmeliydin giderken,
benide..
umutla ölünmez. (O.€rsoy)
Kayıt Tarihi : 16.11.2011 02:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersoy Oktay](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/16/umutla-olunmez.jpg)
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (6)