Umutköy durağında bir akşamüstü
Geç kalmış bir bestenin şarkısı çalınıyordu.
Notalar kırık dökük savrulurken yollara
Vuslata şahit olan yıldızlar gülümsüyor
Bulutlar sevincinden gözyaşı döküyordu.
Gül bahçesi olmuş ki, gönül seyri doyulmaz
Umut köy durağında bir akşamüstü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim