Umutkâr Şiiri - Özge Bilgeç

Yoruldum hasretin diliyle dilenmekten
Umudun ellerinde yitip tükenmekten
Kabusu gündüze,hayali geceye ilmekten
Sonsuzu çağırmaktan soldu günlerim

İçimde şahlanıyor,irem bağlarının özlemi
Umut sepetim dolu ,rengârenk meyveli
Bir gizli vuslatta saklıdır,hayalimdeki yeri
Aç susuz kapısında bekletti umutlarım

Sıralı bir goncadır ektiğimiz tohumlar
İklimsiz kaybolan vefasız bir yar var
Can suyu teridir ,bakir sırları saklar
Baharda açmak için sevindi güllerim

Örttüm geceyi sensiz bir sabah daha olmasın
Yokluğunda sebepsiz güneşler doğmasın
Cesaretim niyetime eylem vermesin
Gülerken ağlamaktan yandı gözlerim

Kış uykularından uyansa kara bahtım
Çözülse kilidim,açılsa kapım.
Seni benden alsada bir tutam salkım
Dalından kesilmekten,çoğaldı umutlarım.