İtiraf edemedim sana hatta kendime bile,
Seni düşündüğümü küçük bir tebessümle.
Farkettiğimden beri diriliğimden şüpheliyim,
Ölüysem de eğer ölümün en güzel hali bu belli ki...
Hiçlik ve sefalet içinde geçtiğini sanarken ömrümün
Meğer senmişsin zenginliğim, en güzel düşüm.
Derdim ki bir gün o da bitecek, kimse kalmayacak
Her şey geçecek, hiçbir şey farklı olmayacak!
Bütün aynılığın içindeki tek farklılıksın şimdi.
Boynu bükük bitkilerin arasında
Dimdik güneşe bakan tek ayçiçeği gibi...
Gitmeni gerektirecek olursa bazı koşullar,
Set öreceğim önüne ulaşamayacak bize prangalar.
Açacağım kollarımı sonuna kadar sana,
Bir kuş havalanacak o zaman,
Bıkmadan kanat çırpacak sonsuzluğa ve
Gün gelecek beraber erişeceğiz daimi huzura...
Kayıt Tarihi : 22.3.2019 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ceren Bağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/22/umutcuk-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!