Afrika Çocuklarını Sende Sevdim

Bir kıpırdayıştı bende başlayışın
Önce ümitlerimde sevdim seni
Sonra, sonrası yüreğimin nağmelerinde

Sen bende her şeyin ilki oldun
Afrika çocuklarını sende sevdim
Güneyin çocuklarını sende buldum

Beyaz güvercinin gökyüzünde süzülürken, duyduğu gururu sende hissettim
Pamuk tarlalarında çapa, kürek sallayan analarımızda,
O gücün kaynağının sen olduğunu senle anladım

Kışın bahara sevdasını
Topraktaki siyahın beyazını seninle anladım

Uğruna canlar yakan
Bıldırcın türküleri yaktıran, yüreklere yaşam sevinci veren yaşam sevincimsin

Çınar ağaçlarının hışırtısında duyduğum hazzı
Mavini tonlarında aradığım özgürlüğü
Yeşil yosunlarda bulduğum huzuru
Seninle senli tattım

Bitmeyen kavgamın
Eşitliğin, hürriyetin, insan olmanın güzelliğini sende öğrendim

Acıya göğüs germeyi
Acıyı türküleştirmeyi senin sıcak ateşinde
Tenime değen nefesinde
Ben sende beni beni buldum

Sen umutlarımın umudu
Sen gözlerden yüreğe damlayan
Sen beş parmağım
Sen ela gözlerimsin

Ekmeksin yarınsız doyumlara
Balıksın, yosunsun denizdeki dalgalara

Ben ölümün can alıcı soğuk yüzünü güneşe sende saldım
Ve yüreğimin ırmakları taşarken, gizimi kana kana sende içtim
Dağların öfkesini yenerken sendin iyimserlik ateşim

Mademki sen yüreğimsin
Gözlerim gülüşlerimsin
Gül umutlu gül
Yarın senin
Sevda senin
Özgürlük tadında bir yarın senin

Korkma acılarla dolu bir dünyadan
Sen ki ben de emeksin
Düşsün artık bir başak düşsün tohuma