Umuta umutlara Şiiri - Vedat Polatdemir

Umuta umutlara

her geçen gün biraz daha
baglanıyorum sana...
ve korku doluyor yüregime
ve yaşadıgım hayata
avuçlarımda silemedigim
kan izleri var
ellerim titriyor artık durup dururken
tutsagınmıyım yoksa tutkununmuyum
bilemiyorum çıkamıyorum
devası olmayan bir hastalık sanki
içide büyüyor,kopuyor ve parçalanıyor
acılar süratıma fırtına
gözbebeklerim yanıyor
yüregim acıyor
can olsa acımaz,canımsın acıyor
tut artık ellerimden ne olur
kanlıda olsa tut
ebediyete çek götür
götür beni senle sonsuza
yaşamın ilk başladıgı yere
umuta umutlara........

Vedat Polatdemir