Umut yolu ince, uzun cılgadır,
Bir yanı da deredir,
Yaşlı söğüt ağaçlarının altından geçer
Eğri büğrü kara güne uzar gider.
Umut çocuk pek küçük
Geçtiğini bilmez umut yolundan
Kucakta kara yazgısına yol alır.
Umut yolu yağmur yağanda çamur olur,
Umut yolu üzünç dolu,
Umutsuz, kaygılı karanlıklarda yiter,
Umut yolunda umutsuz bir yrl eser.
Umut yolunda bir bulut ağar,
Bir umut filizlenir,
Aydınlıklara bezenir.
Sonra, daha sonra
Kötüler umut yolunu yok eder,
Görkemli söğüt ağaçlarını keserler,
Geleceğe yönelik tüm umutları
Acımasızca kuruturlar.
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Tekmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/15/umut-yolu-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)