Umut Yolcusu Şiiri - Figen Güler

Ben gecenin koynunda yola çıkan,
Düşlerime zincir vuramaz zaman.
Gönlüm yorgun, gözlerimse yaşlı;
Bilirim, yol uzun, dikenli ve taşlı.

Parlıyor içimdeki yanan kıvılcım,
Yeşeren tek çiçeğim ise inancım.
Hayalim yüksek dağların ardında,
Kalbim çoktan varmış belki orada.

Geç olsun, varsın menzil geciksin;
Gözlerim artık ufku bir bir ezberlesin.
Işığı ben her zaman içimde saklarım,
Her sabah yeniden güçlü doğarım.

Umut yolcusu yürür şimdi yolunda;
Yılmaz adımları, çok yorulsa da.
Emeğin ışığı sönmez, unutma asla;
Şafak müjdesi gelir, inan sabaha.