Bir avuç nefret yerine,barışı ikram edebilmeli düşman bildiğine.
Evladım güvende deyip,başını yastığına rahat koyabilmeli bir anne.
Mayın yerine sevgi döşemeyi akıl edebilmeli...
Frenlememeli,son sürat devam edebilmeli barışa. Alınan yolun(medeniyetin) , hızla doğru orantılı olduğunu anlayabilmeli...Gözümü kırpmadan vurdum demek yerine,gözümü kırparak da sevebilirim diyebilmeli bir insan. Geç kalmamalı sevginin öğrenilir bir şey olduğunu anlamakta...Barıştan da nasibini alabilmeli,savaştan olduğu kadar. Ama barış; güvercinle değil,insanla anılabilmeli önce...
Kayıt Tarihi : 9.7.2020 01:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
