Garipler kıyıdan bota binmişler
Yol gider denizden, umuda doğru
Gurbette ölmeye, kader demişler
Titriyor korkudan umut yolcusu.
Ne yapsın garibim yurtsuz kalmışsa
Yurdunda yol sokak ölüm kokmuşsa
Yılana sarılmış, ölüm yolunda
Savaştan kaçardır, umut yolcusu.
Analar tutarken, garip elinden
Korkular yayılır, çürük tekneden
Huzuru koşarken, yaban ellerden
Ölüme aldırmaz, umut yolcusu.
Garipler giderken, botla aç susuz
Denizler görürdür, uçsuz bucaksız
Sonunda yaşamak var der, savaşsız
Ölümü düşünmez, umut yolcusu.
Huzura acıkmış, umut yolcusu
Ölürüm demezdir, yoktur korkusu
Aklında memleket, tutmuş yolunu
Umuda koşardır, umut yolcusu
Dağlarda açarken, al kan gülleri
Gören yok silen yok, yaşlı yüzleri
Hiç kimse anlamaz, bir hoş dilleri
Umuda bel bağlar, umut yolcusu.
03 Eylül 2015-09-03
Antalya
Kayıt Tarihi : 3.9.2015 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!