Nemrud'un tüten kor dumanları közde kalır
Budunun biten zor zamanları sözde kalır
Bozkurtun yiten er yamanları gözde kalır
Kar da kararmış gönüller tezden açılır mı?
Bahar da sararmış güller özden saçılır mı?
Kamlançunun kızı, gülüşü dert, baktığı yerde nur
Ne dağlar engel ona ne set ne de sur
Durma öyle çıkar hançerini sende savur
Gözlerinde deniz altta kara toprak bize yar olur
Yârdan gelen ölümüne her gönül bahtiyar olur.
Zamansız yağmurlarda kaybettim seni
Kalabalıklar, karanlıklar arasında
Hatırlıyor hatırlanmıyorum
Yeni insanlar okuyorum bilmiyorlar beni
Ne farkeder
Rastlar oldum adına her birinin ânısında
Mevsim kış
Yol yokuş yarin gözlerde mahur
Bilmem efsunlu geceler hiç geçer mi?
O füsunlu bakış o sözlerde huzur
Düşsem mahşere
Sanmam gönül senden gayrısını seçer mi?
Sabırdan bildim gün sayan Sellerde duruldum
Kibirden bildim kin yayan Yellerde kuruldum
mevsimler değişti,bir çift âhulu göz gördüm
Kabirden bildim Göz koyan ellerde vuruldum
Suç kimdedir? Kuru toprak olsa kapılırdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!