Hür düş kurmak yasaklandı bize
Görmememiz için koca bir perde
Kavuşmamamız için kalın bir duvar
Sevmememiz için zincir vurmuşlardı
BİZDEKİ KALPLERE
Kötülüğün kutusundan çıkıp ta
Bize iyilik diye tanıtılan şeyi
UNUTTULAR İÇİMİZDE
Soruyorum be ey vicdansız!
Ne diye unutursun umudu içimizde
Görmemiz imkansızken
Kavuşmamız,duymamız imkansızken
Zincir vurulmuş bir kalp taşırken
Ne diye unutursun
Umudu Çıkarmayı içimizden? ! !
Kayıt Tarihi : 26.9.2013 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!