UMUT ve UMUTSUZLUK

Yollar tutuludur ulaşamam.
Sen yine de, mektubunu yaz gülüm,
Takdiri İlâhi, ölüm hak bize... Sabaha ya çıkaaar, ya da çıkamam.
Sen yine de, mezarımı kaz gülüm...

***

Özleminde, hasretindeyim.
Ben yine sensiz günlerde, sensiz saatlerdeyim.
Ve yine bildiğin gibi, orada bir yerde, taş duvar evimde pus tutmuş gecelerdeyim...
...

Geceler var ki, uyunamaz.
Geceler vardır, sorulamaz...
...

Yine acılı gecelerinde, yine sancılı zamanlarındayım kentimin.
Gecelerim hep meçhule gebe... Ve geceler bana işkence... Hangi saat, hangi vakit, neler doğurur bilinmez gecelerim.
Ve bilki ben, yalnızlığımda ağlarken sensiz, ismini hecelerim...

O saatlerde, neler çekerim, bilir misin?
Nice acılarda kıvranır varlığım, hiç hisseder misin? ...

Dışarıda kar, dışarıda fırtına...
Ve susmuyor silâhlar bu uğursuz gecelerde, geceler katran kara.
...

Bilirim ki, seviyorsun... Sevecek ve unutmayacaksın.
Ve bilirim ki, böylesi gecelerde, gölgemi ben diye sarmalayacaksın.
...

Sana gelmek, seninle olmak isterdim.
Gel gör ki, yollar tutulu.
Yollar kar denizi, yollar tipi-boran dokulu.
Gelmek istesem de, gelemiyorum.
Ve çıkıversem yola senin uğruna, öyle bir elde, öyle bir yerdeyim ki, yol verse de dağlar, kör bir kurşun nerden gelir ve bir kör kurşuna kurban gidenler gibi nerde beni bulur bilemiyorum...
...

İçimde sevdan, yüreğimde korkum var.
Süsler ki dört duvar odalarımı tablo-tablo resimlerin, her ne yana dönsem, her köşede bakışın beni sorgular.
Ve dört duvar odamı, efkârımın ortağı o duman sarar...
...

Özlemin gönlümde, bakışın gözlerimde tüter sevdalım... O gönül ki, kan deryasına ve o göz ki, kan çanağına döndü.
Ve şamdanda mumlarım, kül tablamda son sigaram söndü...
Tükeniyorum sensizliğe.
Tükeniyorum sevdalım, tükeniyorum hasretinle ki katran gecelerin kucağında, her şeyim son nefesinde.

***

Yollar tutuludur, ulaşamam.
Sen yine de, mektubunu yaz gülüm.
Takdiri İlâhi, ölüm hak bize... Sabaha ya çıkaaar, ya da çıkamam.
Sen yine de, mezarımı kaz gülüm...