Umut ve Sevgi Şiiri - Nazif Çavdar

‘’…Ha ıssız bir ada
Ha bu karanlık oda.
Ölsem,
Kimsenin haberi olmaz öldüğümden.
Ha bir nehirde boğulmak
Ha bu şehirde.
Mutlu olmak yerine
Utanç duyuyorum bildiğimden…’’
Demeyeceksin işte!
Bir çiçek yetiştirmelisin adada.
Bir mumu yakmalısın odada.
Yüzmeyi öğrenmelisin nehirde.
Savaşabilmelisin haksızlıklarla,
yaşadığın iğrenç şehirde.
Bir de;
Bir de
Sevmelisin dostum.
Öyle macera tutkusundan,
Yalnızlıktan, mecburiyetten değil ama.
Her sorunun çözümü
sevgi olduğundan…