Umut Ve Köprü Şiiri - Büşra Esengül

Umudun bir kıvrımında salınmaktayım
Sadece kırıntıların ışıltısı varlığını sürdürüyor.
Her selamı alışımda heyelan çöküyor yüreğime
Ve yine dalgalandı şiddetli olmasada efkarım.

Hangi beldeye bağlanırki iltica eden benliğim
Kim sinesinde akrepli yelkovanı saklamıyor ki?
Elleriyle bulanan çamurdan çıkabiliniyor mu
Seyahat defterini kütüphanemde saklıyorum.

Gülümseyen bir yüze ihtiyaç var çocukça
Aşk olmasada inceden bir temenni güdüyor
Dünden daha fazla taşınmıyor umudlar
Zira şimdiki zaman; köprüsünü kuruyor

Asmalı konak ta yaşamanın hayali değil
Gönül sarayında şahlansın ruhum
Sarmak ve merhem olmak derin yaralara
Ancak yumuşacık okşanıştır dilenilen...