Umut Ve Hüzün İle Şiiri - Ertuğrul Şakar

Her gün yeni bir umut, her güneş bir başlangıç
Yeni bir imtihandır açılacak her kapı
Şu gönül denizinde, zaman yorulmaz dalgıç
Umut ve hüzün ile insan örülmüş yapı

Ne sevincim mutludur ne de hüznüm derbeder
Duygular dinmeksizin birbiriyle harp eder
Bilmediğim bir kader yakamdan çekip gider
Hayat buğday tarlası, kuru bir anız sapı

Dostluklar yarım yavan, sanki su döven havan
Bütün kitaplar hapis, gökyüzü bir karavan
Buruşuk gülüşlerle kimdir sırayı savan
Ölçülmüyor dostluğun derinliği hem çapı

Yine de umut leylek kona göçe uçuyor
Bir sıcaktan sıcağa, kanat açıp kaçıyor
Görenlerin yüreği, ilkbaharlar açıyor
Balon gibi yükselir sevginin bitmez ipi

Yeniden doğumlarda hep ölüm mü gerekir
O bembeyaz papatya avucumda sanki kir
Yine de gül sen bana, duygun kalsın hep bakir
Kardelen enginine dolansın gelsin tipi