Umut ve Hayalkırıklığı...

Küçücük bir kız çocuguydu

Gökte yıldızlar
Günes dogdugunda
Umutta hep gökkuşagı ve yagmurlar
Sevinçler korkular aglamalar
Ama istenen hep sevilesi saçlar

Gün geldi büyüdü yıldızları tutacagını
Güneşin içini ısıtacagını sandıgı bir an
Aşık oldu yok yok mahvoldu
Gülerken agladı aglarken güldü
Bir sevindi bir üzüldü
Ama dahası dehşetle ürperdi

Ne biçim bir şeydi bu aşk belası

Binmişim kayıga seyrediyorum aheste ay ısıgında
Derken şimşek çaktı
Oldu sandal alabora
Deniz soguk ıslak çakıllar
ıslanmıştı umutlar
Ah bu umutlar korkular

Bu deli deniz kabardı mı olur dehşetengiz
Yok yok olmaz olsun böyle sevginiz
Ben böyle bilmiyordum aşkı sevdayı
Agır agır çekecektim sahile kayıgı
Kıvılcımlar yıldızlar yıldırımlar
Olsundu ama
Ben tutayım elimde olsun kuyruklar
Uçmada gökyüzünde martılar
Uçurtmalar

Sadece uçurtmalar mı
Arkasında kuyruklar
Korkular aşklar kaybedilen umutlar
Soldu sarardı ruhlar acıyla kıvranan vücutlar
Yok be yavrum solan ne ruhlar ne vücutlar
İçimizi saran ölesiye kemiren korkular
Sevgimizi yiyip bitiren korkunç umutsuzluklar
Ne yagmurlar ne dolular ama hep korkular kaygılar

İşte deniz bu kabardı mı gelir
Hep kıyıları yalar
Ama sonra geri çekilir olur büyük dalgalar
Engine açılır
Tüm insanları aşkla sarıp sarmalar

Ah o dalgalar dalgalar
Bir gün gelir sakin bir koyda
Olur yıne ucmada martılar
Ama birde kuyruksuz uçurtmalar uçurtmalar...

ızmır/27.02.1997