Umut ve Cellat Şiiri - Necdet Erdoğan

Gecenin günü ile günün gecesi aynı değildir
Zamana bir zincir bağlayıp uyuz bir köpek gibi peşimde gezdiriyorum
yalnızlardan derleyip tüm zamanları uzun uzun anlatacağım umudun ölümünü
Atık ile artık arasındaki r harfi kadar kamburuyum bu hayatın
Her şeyi elinde olanla elinde kalanı aynı değildir
Biz umuda sevdalı
Onlar umut celladı
Elinde bir yarasa kanadı
O dürttükçe tenime kalbim kanadı
Kaçamadım yönümün sonrası karanlıktı
Önüme dönerken ölümü
Ölümü izlerken dünümü görüyordum
Kanlı ellerimle yaralarımı sardım
Ve bağırıyorum şimdi
Umudun ölümü ey halk
Umudun ölümü ey içimdeki kalabalık
Umudun ölümü
Nasıl mı öldü
Yarısını yarasında taşıyanlarla yarısı yarasında kalanların dünyasında asıldı …
Asıldı ve öldü…