Ölür ölür yeniden dirilir yürek
Kapılarını umuda kapatmadıkça
Ve renkler solmaz
Umudun ışığı üstüne şavkıdıkça..
Aralanır sis perdesi,
Sonra siyah matemler dağılır yavaş yavaş
Ve yürek kendi gök kuşağını çizer mavi gökyüzüne..
Turuncular hareler morlar
Gelir yerleşir gözbebeklerimize
Ve ışıl ışıl bir yürekle yeniden açarız
Gökkuşağı renginde...
Gülşen ÖNCEL BOSTANCI
Elif Eylül 2Kayıt Tarihi : 9.1.2014 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Eylül 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/09/umut-varoldukca.jpg)
Sarı papatyalar yağmura güler,
Yağmur güneşi eritir
damla damla yüreğime akıtır.
Salkım saçak sevdalar ıslanır
Puslu havalar gölgesinde,
Sisli gözler gözümden geçer,
Yağmur kokulu tenha sokaklarda.
b.b
TÜM YORUMLAR (3)