Umut bir ağaç gibidir.
Kış geldiğinde o ağacın dallarında bir şey kalmasa da,
Bahar geldiğinde tüm dallar çiçek açar.
Umut aslında hiç gitmez.
Bazen saklanır, görünmez, daldaki çiçek gibi dökülür, gitti sanırsın.
Ama hep oradadır, o daldaki tomurcuk, çiçek olur yeniden açar. O yüzden umut hep vardır. Sen yaşadığın sürece umut hep var olacak.
Ne güzel söylemiş Nazım Hikmet;
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı...
Kayıt Tarihi : 24.10.2019 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazım Burak Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/24/umut-var-mi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!