Düşünsem nereye kadar uzandığını bu yolun,
Bir lahza durmaksızın atılsam sonsuz ufka!
Bir şafak doğsa yeter bütün bu yorgunluğuma,
Sonra sözümde durup yine yelken açarım,
Sonsuz umutların aydınlığına.
Söz verdiğim gibi; umutsuzluğun yeri yok hayatımda,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta