Yüreğimin derinlerinde kocaman bir yalnızlık var
Sensizlik kara bulutlar gibi kaplamış her yanımı
Hiçbir darbe acıtmaz sensizlik kadar canımı
Bu nedenden silkeledim boş dertlerden yakamı
Sakladım hiç görmediğim odalara kanayan yaramı.
Kaderin garezi bir tek bana mı?
Beni asıl acıtan tuz bastığım yara mı?
Hayallerimin bir yüzü beyaz bir yüzü kara mı?
Gönül sitemlerim güzel gülen bir yara mı?
İstediğim herşey aynadaki aksimden yana mı?
Ey gönül, sabret...
En karanlık gecelere bile güneş doğar elbet.
Yormamalı seni bilinmezliklerdeki garabet
Sen çok iyi bilirsin bir gülüşe takılı kalıp ömrünü şenlendirmeyi
Öğrendin gökyüzünü maviye boyamayı
Budur belki de hidayet
Her şeyin bittiği noktada dahi filizlenecek bir tohum
Arşa varacak nihayet.
Kayıt Tarihi : 20.3.2022 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üstad
![Muhammed Emin Daştan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/20/umut-turkusu-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!