ayrılmakla verdim sözümü kavuşmaya
başımı avuçlarımın arasına almaya
gündüzleri tutuşup geceleri yanmaya
sonsuz arayışlarla umut bulmaya
bilmiyorum güzel nedir çirkin ne
yitiriyor herşey bildik anlamını
bir çiçek varmış susuz büyüyen
nasıl olur susuz çiçek umutsuz insan
bilirim beklemekle gelmez mutluluk treni
umut her yerde konaklamaz
anlamsızlığın kollarından sıyıracaksan yaşamı
korku ve kuşkuyla yola çıkılmaz
ne umut düştür ne yarın dün
yiten her sevincin yerine yenisi gelir
yeter ki sağlam tut yüreğini sen
umut tükenmez ama tüketir
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!