Umut’du adı,
Lösemi hastasıydı.
Sevgi anne
Acı içindeki kalbine
Kararlılıkla direniyordu,
Acısını,
biricik oğluna hissettirmiyordu…
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta