Sabırsızlıkla beklerken göründü, nihayet umut treni.
O kalabalıkta hangi vagon diye bakmadan girdim içeri.
İlk bulduğum yere hemen oturdum.
Şöyle etrafıma bir baktım.
Herkesin suratı asık, sirke satıyor.
Merak ettim, yanımdakine sordum:
_Siz yanlış bindiniz teyze, bu vagon dertlilerin ki.
_Görüyorum, her yanınız sargılı, yaralısınız.
_Sizin vagon bir öndeki.
_Olsun dedim, hiç farketmez, ben hem yaralı, hemde dertliyim.
Çocuk baktı baktı:
_Teyze yaran geçer ama ya detlinin ki?
Anladım ki, bu çocuk bayağı dertli.
_Bak oğlum, bu yaraya dikkat et hafife alma.
_Bende önceleri dertliydim, tıpkı seninki gibi.
_Derdi çeke çeke bu hale geldim.
_Yaralandım, berelendim, şimdi beni daha iyi anladın değil mi?
_Şimdi benden sana ANA nasihati.
_Öyle vara yoğa üzülme, hiç bir şeyi dert edinme.
_Boş ver, sat anasını gitsin daha çok gençsin
Baktım, ilk istasyonda iniyor çocuk, seslendim:
_HEYY oğlum ne diye iniyorsun, daha henüz gelmedik?
_Sağol teyze derdimi sen aldın, bende dert bırakmadın.
_ALLAH sana şifa versin.
_AH be teyzem daha önce niye karşıma çıkmadın?
_Sen şanslısın oğlum,teyzende de şans olsaydı.
_Böyle olur muydu hiç?
Çocuk bağırdı:
_sağol teyze, sağol umut treni.
_Yolcuların mutlu, yolun açık olsun emi?
16.4.2006
Dostlarım imla hatalarım olabilir hele iki insan konuşurken baştaki tire işareti
ni bir türlü başaramadım şimdiden özür diliyorum hatamla kusurumla Müniş'i böyle kabul edin size gene Münişce bir şeyler karaladım, bu açıklamayı neden yaptım? İmla hatalarımdan yazdıklarımdan şiir değil bu okuyucuya saygısızlık gibi ağır eleşiriler aldım tabi ki bu normal belki ama beni çok üzdü
zaten ciddi olan parkinson hastalığımı olumsuz etkiledi, ama sizlersizde
olamıyorum, hadi şimdi bizde BOŞVER, diyelim hepinize yer var umut treninde, hepinizi beklerim. MÜNEVVER ŞENOL
.
Kayıt Tarihi : 16.4.2006 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgimle.....öpüyorum..
senin yüreğine kalemine sağlık,
bizler seni tanıyor ve seviyoruz...
yazık ki burda bazı saygıdan nasibini almayanlar ve edebiyatın edepten geldiğini unutanlar var eleştiri sınırını zorlayanlar sayığızlığı eleştiri sananlar, herkesin kendilerin okumük zorunda olduğunu sanıp okunmadığında çirkinleşenler ve başkalarının özelini gereksiz saçmalıklarla dolduranlar sen bunlara aldırma ablacğım
Sen bizim neşe ve umut kaynağımızsın
sevgiyle
Her vagon mutluluğa dönüşsün cümle Alem için..
Rabbim seni ve sevdiklerini korusun.
Saygılarımla.
Burada hiç kimse bir şiiri veya şairi yargılama hakkına sahip değildir.Herkes özgür ve hür iradesi doğrultusunda yüreğinden geçenleri karalar.Karalananları herkes beğenmek zorundada değildir.Fakat eleştiri yapılırken saygı çerçevesini aşmamak insani bir bakış açısıdır.Oysa ki senin yazma sevdan, paylaşma isteğin, yaşama karşı direncin örnek alınması gereken bir davranış biçimidir.Sevgili Müniş'im gelen her türlü negatif eleştirilerin seni üzmesine ve özellikle hastalığının daha da nüksetmesine izin verme.Ve sakın ha, yazmaktan ve paylaşmaktan bizleri mahrum bırakma.Yüreğinden dökülen her satırı seviyorum.Çünkü onlarda yaşanmışlık var, sabır var, hüzün var.Kısacası senin 59 yıllık hayatın var.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (9)