Doğum günüm üstünden, yirmi dört bahar geçti.
Bir an geldi yaşamda, gül soldu, diken açtı.
Hiç bilmezdim önceden, engelli olmak suçtu.
Yaşamayan ne bilsin, tek ayaklı ne demek,
Su yanar güneş donar, boşa gider her emek.
Kör olarak doğdumsa, bu mudur benim suçum?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla