Günlerimi atmışım
Hayat ocağına
Odun niyetine yakmışım
Sonra aylarımı, yıllarımı
Sonunda, ömrümü bırakmışım.
Küllerim birikti
Sesim, soluğum kesildi
Bacadan yükseldi
Dumanlarım inceldi
Ortalık hep geceydi.
Hiçliğin kırbacı
Yüzümde şakladı
Bir avuç kalıntıydı
Çığlıkları içinde saklı.
Zaman arkamda yığıntıydı
Bir deftere sığmıştı
Dünyanın acısı, tatlısı.
Yapraklarını araladım baktım
Okunacak yazı bulamadım
Sayfaları boştu, geç anladım.
Umut tohumları avucumdaydı
Küllerimden doğmaları
Bir başka bahara kaldı.
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Avucumda Umutların Tohumu
zaten umutların deyince tohum çoğul adlandırılmış oluyor.
Güzel dizeleri fazladan dizeler öldürmüş, arındırabilirsiniz.
TÜM YORUMLAR (1)