Yeni bir günde güneşin o hüzünlü ve hüzünsüz duyguları günün ilk ışıklarıyla üzerine doğarken ruhunda oluşan umut tohumunu ekersin güne.... çiğ tanelerinin üzerine düştüğü yeşeren her bir yaprağında kendini bulursun.. çiğ tanelerinin üzerine düştüğü, nemlenen toprağın mis kokusunda, ve yeşil cimenlerin üzerindeki kristal gibi su damlalarındaki aydınlığını görmek kadar güzel birşey düşünemezsin....hayata kendi gönül aydınlığını ve karanlığını görebilmek için bir pencerenin kapalı veya acık camlarının ardından bakarken yüreğinin ve şehrinin yeşermiş,solmuş örtüsünün üzerine bardaktan boşalırcasına yağmurlar,fırtınalar,karlar yağarken,yeşeren bir ağacın yapraklarıyla çiçekleriyle rüzgarda nazlı nazlı salınışını toprağa düşmüş her bir umut tohumlarının tekrar yeşerecek umutlarını düşlersin
Bir hazinli ses duyulur
O derinlerden gelen
ve özlemli yanık içten
Toprağa düşmüş tohumun
sessizce kısık sessiyle
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta