Umut Temür Şiirleri - Şair Umut Temür

Sadece ad olan,
Suzan’a

Kaçın,kaçın,
Yağmur geldi.
Düşlerimiz ıslanacak,

PAUL CELAN’A
Hep dönemeçlerde karşılaşdık ingeborg
Çekimi eğreti olan buluştuğumuz tensel dokunuşlarda,
Ve bizi savuran katlanılmaz olanla fırlatılışımız uzaklara,
Aramızda uzayan katmerli özlem halatının yineleyiciliğini kısaltmada,
Birimiz deniz değiliz ki ingeborg özlemi öteleyen.

Atom çekirdeğinde parçalanıp,
Hücrelerimde kaybolsam,
Hangi şarkı olduğunu,
Tasavvur ettiğim
Anlarda,
Beni bulabilirmisiniz?

Ev yapar insanlar,
Sokaklar kurar.

Uzadıkça çoğalır;
Anılar,
Pencereler,

Her gün bir kaç öfkelenme;
Kaşların arasında sözsüz bir dil.

Yoksulluğu düşünme;
Alında baht çatlağı.

Bırakıldığı yerde toz,kir
Ve pasla eşeliyorsa zamanın hengamesi,
Sökük pencere şu köşecikte payını alır.
Her mevsim ya da bir ömür tüketen,
Bakışların ardında,
Bir gün eskiyip atılacağını düşleyenleri,

Yıldan yıla uzun,
Günün gelmesi,
Baharda yeşerip,
Yazda meyvelenip,
Sonbaharda düşüp,

Bir çocukluk çoğulu,
Kaçıp kovalayan,
Ürküp saldıran,
Uğraştırıp bıkan,
Sevip bırakan,
İhtiyaç duyup,

Akrep ve yelkovan rüzgarda sallanır.
Ahşap saatte,
Günler hızlandıkça,
Sabah ve akşam olduğu anlaşılır.
Zamanın tomurcukları yansırken bahçelere,
Kokular arasında anlamı,

Sigara kokuları arasında,
Dökülü yapraklar,
Kirbit çöpleri,
İzmaritler üstünde,
Şehri aramak…
Gitmek yalnızca,