Umut Telakkisi Şiiri - Ercan Güzel

Kaldırım başında tabure, kirli elbisesiyle,
Yalın ayak bir çocuk, bağırıyor tiz sesiyle,

Yorgun gözlerinde geçmişin tarifsiz izi,
Takatsiz kolunda bir umut, çağırıyor dehlizi.

Dedim bu ne hal, nedir yükünü çektiğin?
Dedi emektir, nedir benden isteğin?

Dedim kader mi keder mi sana bu bezirgan,
Dedi özümüz böyle, çektiğimiz kal ü beladan.

Dedim yok mu bu çileye bir çare,
Dedi evde boğaz dokuz, inliyor pare pare,

Dedim yükünü çekecek bir yoldaş mı yok?
Dedi evde inciler inler, anne yok baba yok.

Dedim ağla haline, yüküne ortak hamal kalmadı.
Dedi bir Allah var, o da canı almadı....