görüntüler kesiliyor
bulanıklaşmaya başlıyor
zihnimi saran bulantı
köreltiyor düşlerimi
bir ses gitmemi
kafamın içinde dolaşıyorlar
bir araya gelemiyorlar
birbirlerini tamamlayamıyorlar
bir anlam, bir sonuç oluşturamıyorlar
nefessiz kalıyorum bazen
kafamın içinde dolaşan
düşler içindeki çıkmazlar
çıkmazlar içindeki düşler
kontrolü kaybetmiş
kontolü ele alıyor
nefesimin kesildiği anda varoldu
zihnimi esir alan güç
ufak bir oyun istedi
çaresiz ruhumdan yararlandı
yok olup giden saatler içinde
tutunmaya çalıştığım ufak bir zamandı
hatırlıyorum
nefesi tenime sürttükçe
gözleri gözlerime döndükçe
kesilen nefesimi hatırlıyorum
kapat gözlerini
görmemen gereken şeyler var
aç gözlerini
istemezdim görmeyi
bembeyaz bedenini
Bu garip bir veda olacak
Çünkü her zaman kalbimdesin
Bu garip bir acı olacak
Çünkü Hissettiğimsin
Bunu gözlerine bakarak yapmak zor olacak
insan hayatı bir günün 24 saati gibidir.
doğduğu günden itibaren güneş gibi parlar.
gün doğumunun ilk saatleri gibi.
yaş ilerledikçe,
çekilen acı ve ızdırapların eşliğinde güneş parlaklığını yitirmeye başlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!