Iki kara haber üst üste geldi
Sessizliğin sesi ve duymak istemediğim
Kadere karşı konmaz beklediği gelmez insanın
Yapacak tek şey kabullenmekti
Merakla beklediğim an anlamsız geldi
Dünyanın sonu değil denen boşluk hissiymiş
Delirmeyi bile becerememek şu an ki korkum
Ölmedim yaşıyorum ama mutsuzum
Umut haber bırakmış yine gelecek
Çok işi varmış bitirememiş
Ne insanlar gördüm benden bihaber
Sen nasıl olsa beklersin demiş
Artık anladım ki sen yoksun umut
Yıllarca çoraklara seni ekmişim
Sende attın kazığı daha ne diyim
Sevgili iş aşk sandım ki sensin
Herşeyden çok sevmiştim seni
Karşılık beklemez gelir demiştim
Meğerse hayatın kendisiymişsin
Tiksinsemde artık mecbur çekerim
Kayıt Tarihi : 11.5.2009 20:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!