İnsanın kaderi bilinmez sırmış
Hak talla her cana bir fırsat vermiş
Gözü görmez bedenıne felç vurmuş
Kör kurdun rızıkını yetiren vardır
Varlığın tek kefen olsan padışah
Mey kavalı çaldırırlar ayıya
Aslı bozuk meyil vermiş dayıya.
Namusu attılar dibsiz kuyuya.
Namusuz elinden et para etmiş.
Köpeklerle tüy döşekte yatmışlar.
Ne hastalar gördüm gecesi bitmez
Ne ocaklar gördüm dumanı tütmez
Ne insanlar gördüm çalışır yatmaz
Öldüğünde kefen bezi olmadı
Ne pehlivan gördüm dünyadan göçtü
Hele sorun sevenlerin suçu ne.
Yıldızlardan taç eyledim saçına.
Seni haps eyledim kalbim içine.
Beni terk edipte kaçmaman için.
Kemer gibi sarılaydım beline.
Neylem şanpanyayı neylem şarabı
Mevlamın aşkıyla sarhoş olmuşum
Gece gündüz yalvarırım ya rabi
Kendimden geçmişim bir hoş olmuşum
Nice gariplerin halini sordum
Fakiirliği yaşayana
Varlık ona kar eylemez
Sırtında yük taşıyana
Çeker gider zor eylemez
Varlığını bilmeyen can
Madem ki ölüm var fani dünyada.
Yüce yaradana kul olmak lazım.
Elbet uyanırız bir gün rüyada.
Meyveyi taşıyan dal olmak lazım.
Hakkı zikrullahla baş başa kalıp.
Bir gün ecelin gelecek.
Bedenin toprak olacak.
Mirasın ele kalacak.
Fazla yığma demedimi.
Allah berebermiş tekle.
Nefis azgınlaştı pusula şaştı
Kepçe paha vermez kazanlar taştı
Erkek kadınlaştı kız oğlanlaştı
Mazallah İnsanlık luta gidiyor
Örümceğin ağı canı bağlıyor
Çağın hastalığı yalnızlık oldu
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Huzurevi yaşlı insanla doldu
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Ölünceye kadar yuvam terketmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!