Be hey insan ne düşmüşsün illete
Güneşi tut ruzgarı tut suyu tut
Bu gidişle fayda gelmez millete
Güneşi tut rüzgarı tut suyu tut
Dev mercekler ile güneşi işle
Verdiyinde övünürsün
Aldığında dövünürsün
Yitirdiyinde üzülür
Bulduğunda sevinirsin
Hakka sual soramasın
Hakka şükredenler güzel insandır
Mezarlık boş değil civandır candır
Koca dünya iki kapılı handır
Kimi konuk eder kimi yol verir
Adam var sağılan ineğe benzer
Göz yumup geçmişe daldığim zaman
Yine hatırıma sen geldin gülüm
Yüreyimde kor var başımda duman
Yine hatırıma sen geldin gülüm
Tam aradan geçti dort ay kırk sene
Ne düşmüşsün be hey gafil illete.
Hayat kısa üzülmeye deyermi
Aşk la yaşa sakın girme nefrete.
Hakkı bilen haksızlığa uyarmı.
Kaderinde varsa oluşur vaka.
Günleri sayılı zamanı belli.
Hele sorun hangi yöne gidiyor.
Kesilmiş menzili..daralmış yolu.
Çark dönüyor sona doğru gidiyor.
Saçına ağ düşmüş.ömürü bitmiş.
Elbete hepimiz insan oğluyuz.
Neden nimetleri paylaşmiyalım.
Mademki yürekten hakka bağlıyız.
Niye kucaklaşıp kaynaşmıyalım
Ademden doğmuşuz vardır kan bağı.
Akıl ile nefis bahse girmişler.
Nefis taştan taşa vururum demiş.
Kavga edip bir birini yormuşlar.
Akıl nefse şevkin kırırım demiş.
Vesvese veririm yutar gidersin.
Güzelliyin benliyime sapladım.
Sevgi seli oldum gönül kapladım.
Aşk bahçende demet demet topladım.
Alıpta kokladım gül niyetine.
Neylem bu dünyada dünya varını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!