Umut diyorum üstadım.
Parke duvarları arasında açan bir karanfil çiçeği.
Uzakları yakınlaştıran, en olunmazları olduran
varoluş ereği,
Saklı dehlizlerden
kurtuluş meleği.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu olay, bir habbenin, bir çekirdeğin,
bir tohumun, bir nüvenin veya bir kökün
toprağa düşerek (Zahiren) can vermesiyle
içindeki programı başka bir şekle
büründürüp hayattar bir sümbülün
görünmesi hadisesini dile getirmişsiniz.
HAYAT DEVAM AMA ÖMÜR DEĞİL
Uyuyan düşünceyi uyandırma adına
tasarlanmış güzel bir (ŞİİR) beyandı..
TEBRİKLER SAYIN ÇAKMAK
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta