Umut Şiiri Şiiri - Faik Güçlü

Arabesk yüzlü bir çocuk
Geçiyor sokaktan
Hemen önünde koşar adımlarla
Hayalleri

Evler yan yana dizili
Oldukça samimi
Sırt sırta vermiş her biri
Çocuğun evi onlardan biri

Girdi evine samimi
Tahta kapıya küçük bir tekmeyle
Annesine yöneldi
Sevinçli
Uzattı avuç dolusu bozuk parayı

İşler iyi geçmişti
Avuçtan alınan harçlıkla
Gelmişti
Bakkaldan alınacak gazozun vakti

Yemek yemeden olmaz dedi annesi
Olsundu
Okulda gururla kantin sırasında
Alınabilirdi
Hem bu daha iyi fikirdi

Kaynamış iki patatese
Bir yumurta doğranmıştı
Biraz soğan ve maydanoz
Afiyetle yedi çocuk

Taşlara vura vura yürüdü
Vardı okula
Cebinde gazozun ederi kadar para

Okulda zil çalınca çıktı dışarıya
Parmaklarında
Gün içindeki ayakkabılardan kalma boya
Çocuklar güldüler
Almadılar oyuna

Çekildi bir köşeye
Baktı bahçede oynayanlara
İç geçirerek:
Sen umut dolusun unutma
Yankılandı gökyüzü
Titredi çocuğun yüreği.

Eve giderken koştu
yetişti hayallerine
Okudukça okudu
Yazdıkça yazdı
Şimdi
Apaydın bir yüreği
Gözlerinde ışık ilk günkü gibi
Yaşıyor
Boya sandığında
Kazandığı güzel geleceği