Bir kök vardır,
Toprağı hiç bırakmaz…
Rüzgârla konuşur,
Ayazla kavga eder,
Ama hep der ki:
“Ben buradayım.”
Dalların titrer,
Kırılacak sanırlar,
Oysa sen bilirsin,
Her kırık, yeniden doğurur bir filizi.
Tomurcuklar açar,
Hiçbir kış sonsuza dek sürmez;
Direncin gizlidir köklerinde,
Umudun, çiçeklerinde.
Ve sen,
Bir ağaç gibi,
Sessizce büyürsün,
Göğe karşı…
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 15:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!